Literatura
Polecamy książki Oficyny Wydawniczej „Impuls” (www.impulsoficyna.com.pl), seria „Pedagogika waldorfska”:
Frans Carlgren, Arne Klingborg, Wychowanie do wolności. Pedagogika Rudolfa Steinera. Obrazy i relacje z międzynarodowego ruchu szkół steinerowskich, tłum. M. Głażewski. Publikacja szczególnie warta polecenia dla wszystkich, którzy interesują się pedagogiką waldorfską. Wznawiano ją wielokrotnie w wielu krajach, w Niemczech – po raz dziewiąty – w nowej, zaktualizowanej wersji w 2005 roku. Książka odwołuje się do praktyki szkół waldorfskich całego świata, jest bogato ilustrowana i żywo napisana. Do tej pory przetłumaczono ją na ponad dwadzieścia języków.
Helmut Eller: Nauczyciel wychowawca w szkole waldorfskiej. Wprowadzenie w specyfikę pracy, tłum. M. Głażewski. W szkole waldorfskiej nauczyciel wychowawca jest związany z jedną klasą przez okres ośmiu lat i naucza w niej każdego dnia w ciągu porannych tak zwanych „zajęć głównych”. Książka opisuje zakres pracy nauczyciela wychowawcy i przedstawia również zagadnienia teoretyczne.
Friedrich Glasl, Pomocy – konflikty! Koncepcje – ćwiczenia – metody praktyczne, tłum. A. Murzyn, B. Kowalewska. Szkoły waldorfskie opierają się od początku swego istnienia na systemie samorządu kolegialnego. Są to szkoły „bez dyrektora”. Kolegialnego zarządzania trzeba się jednak nauczyć. Ważna jest tutaj przede wszystkim znajomość strategii umożliwiających zapanowanie nad konfliktem. Friedrich Glasl, wiodący autorytet w tym zakresie, opisuje takie strategie nawiązując do psychologii reprezentowanej przez Rudolfa Steinera.
Johannes Kiersch, Pedagogika waldorfska. Wprowadzenie do pedagogiki Rudolfa Steinera, tłum. B. Kowalewska. Johannes Kiersch jest pedagogiem, autorem wielu publikacji, założycielem Seminarium Waldorfskiego w Witten-Annen (Niemcy) oraz wykładowcą w ośrodkach kształcących nauczycieli waldorfskich w Niemczech, w Polsce, na Węgrzech i w Rosji. Książka jest zwięzłą prezentacją najważniejszych tematów steinerowskiej „sztuki wychowania” oraz praktyki szkół waldorfskich na tle zmieniających się warunków społeczno-kulturowych współczesnych krajów Europy. Książka ta jest w Niemczech powszechnie znana i bardzo ceniona. W roku 2007 wydano ją po raz jedenasty. Zawiera obszerną, zaopatrzoną w komentarz bibliografię, jak również adresy seminariów waldorfskich na świecie.
Henning Köhler, O dzieciach lękliwych, smutnych i niespokojnych. Duchowe podstawy praktyki wychowawczej, tłum. B. Kowalewska. Henning Köhler kieruje Instytutem Poradnictwa Wychowawczego w Wolfschlugen w pobliżu Stuttgartu. Przedstawiony przez niego opis postępowania z dziećmi „trudnymi wychowawczo” jest zarazem przystępnym wprowadzeniem w psychologię i fizjologię percepcji zmysłowej stosowaną w pedagogice waldorfskiej.
Andreas Neider (red) Edukacja to więcej niż uczenie się. Przedszkole i szkoła w dialogu, tłum. M. Głażewski. Pod wpływem opublikowanych wyników badań PISA (Międzynarodowy Program Oceniania Umiejętności Uczniów) uczenie się we współczesnych szkołach ogranicza się coraz bardziej do metod czysto kognitywnych. Książka podsumowuje wyniki konferencji ekspertów, na której przedstawiono argumenty na rzecz szerszych, wieloaspektowych metod nauczania. Zawiera ona m. in. wypowiedzi profesora neurobiologiii, profesora nauk pedagogicznych, lekarza pediatry oraz wypowiedzi nauczycieli szkół waldorfskich.
Rainer Patzlaff: Zastygłe spojrzenie. Fizjologiczne skutki patrzenia na ekran a rozwój dziecka, tłum. B. Kowalewska. Rainer Patzlaff jest dyrektorem stuttgarckiego Instytutu Pedagogicznego badającego wpływ współczesnych mediów operujących ekranem na fizjologię człowieka. Książka podsumowuje najnowszy stan badań w tym zakresie i stawia w centrum uwagi oddziaływanie tych mediów na rozwój dziecka.
Christian Rittelmeyer, Dzieciństwo w opresji. Pomiędzy przemysłem kulturowym a technokratycznymi reformami szkolnictwa, tłum. B. Kowalewska. Christian Rittelmeyer, profesor nauk pedagogicznych na Uniwersytecie w Getyndze, przedstawia w tej książce, jak to na współczesne dzieci wywierany jest nacisk jednocześnie z dwóch stron. Z jednej strony jest to terror mediów operujących ekranem, z drugiej zaś presja technokratów zarządzających szkolnictwem. Opierając się na wynikach najnowszych badań neurofizjologii mózgu, autor wskazuje na fakt, że obserwowalna w resorcie oświaty tendencja do redukowania swobodnej zabawy i do przesuwania curriculum szkolnego do obszaru edukacji przedszkolnej jest wielkim zagrożeniem dla harmonijnego rozwoju dziecka.
Stephen Edelglass, Georg Maier, Hans Gebert, John Davy: Przezwyciężając dualizm: zaślubiny myślenia i postrzeżeń, tłum. I. Semeniuk, T. Mazurkiewicz. Książka szkicuje naukowo-teoretyczne i filozoficzne podstawy metody fenomenologicznej, z której korzysta się w naukach przyrodniczych i której używa się przy nauczaniu poszczególnych przedmiotów w szkołach waldorfskich.
Martyn Rawson, Tobias Richter, Waldorfski program nauczania. Wersja brytyjska, tłum. M. Świerczek, E. Łyczewska. Ze wszystkich dotychczasowych publikacji jest to najlepsza prezentacja programu nauczania w kolejnych klasach szkoły waldorfskiej. Książka została opracowana przez zespół nauczycieli we współpracy z Uniwersytetem w Plymouth (Wielka Brytania).